Mijn vrienden nodigden mij uit om de berg op te gaan om samen te barbecueën. Ik was buitengewoon verrast om Takasho (Shoko Takahashi) hier te ontmoeten. Ze is een idool en ik ben een grote fan van haar. Het lijkt erop dat ze ook een BBQ met vrienden heeft georganiseerd. Toen Shoko ons om currysaus kwam vragen, raakte ik per ongeluk haar vinger aan. Dat alleen al was genoeg om mijn hart te laten bonzen en mijn benen te laten trillen. Plotseling regende het hevig. Shoko wilde een regenjas gaan halen, dus keerde ze alleen terug naar de parkeerplaats. De parkeerplaats is erg ver hier vandaan, het regent hevig dus het is lastig de weg te vinden. Ik was erg ongerust, dus ging ik achter hem aan. Gelukkig vonden we Shoko, maar we waren allebei verdwaald. Op zo’n berg in de regen staan is erg gevaarlijk. Opeens zagen we vlakbij een verlaten huis, we gingen allebei naar binnen om de regen te vermijden. Bang dat Shoko het koud zou hebben, trok ik mijn shirt uit zodat ze het kon aantrekken, vond een handdoek om water voor haar op te nemen en troostte, moedigde en stelde Shoko gerust. Het leek alsof Shoko het nog steeds koud had, dus gingen we dicht bij elkaar zitten om warm te blijven. Het leek alsof dat niet genoeg was, dus omhelsden we elkaar en deelden we elkaars warmte. Omdat ik zo dicht bij Shoko was, kon ik het niet laten om haar te kussen. Schijnbaar geraakt door mijn vriendelijkheid en zorgzaamheid, verwelkomde Shoko mij ook. We "smelten" onmiddellijk samen en verwarmden elkaars lichamen om deze storm te overwinnen. De volgende dag begon de zon te schijnen, het reddingsteam vond ons, Shoko vroeg om mijn adres en van daaruit gingen we uit elkaar.
MIDE-742 Verdwaald in het bos sliep een gelukkige jongeman tijdens een regenbui met een idool
